جامعه شناسی

در مورد بیماری یا بهتر است بگوییم عفونت اچ آی وی و ایدز در شرایط کنونی به نظر
می رسد که مبارزه فرهنگی کارسازتر از مبارزه فیزیکی است. بیماری خطرناک ایدز جامعه بشری را طی ۲۵ سال گذشته آزرده است به طوری که تا امروز ۲۵ میلیون نفر در دنیا بر اثر این بیماری از بین رفته اند و تعداد مبتلایان زنده دنیا نیز بیش از ۴۰ میلیون نفر است . در مجموع بايد گفت كه هيچ بيماري ديگري در اين عصر، اين چنين محروميت و اضطراب ايجاد نكرده و خواستار رحمت و محتاج كمكهاي بهداشتي نبوده است.

حال به نظر شما دوستان این بلای قرن را چه باید کرد؟

مبارزه بیولوژیکی چندان کارساز نبوده و تا کنون کارایی چندانی نداشته است .بنابراین به نظر میرسد برای مقابله با این بلای قرن تنها راه چاره مبارزه فرهنگی - اجتماعی است. با آموزش می توان تا حدود زیادی از بروز رفتارهای پرخطر جلوگیری کرد . خویشتنداری از گناه بهتر از طلب بخشش است . خودداری از رابطه جنسی پرخطر (محافظت نشده ) بسیار آسانتر از تیمار و مراقبت از فرد آلوده به بیماری درمان ناپذیر اچ آی وی یا ایدز است.

با توجه به این که بر اساس تحقیقات جدید در ایران الگوی انتقال ایدز از حالت اعتیاد تزریقی به رابطه جنسی محافظت نشده تغییر یافته است یعنی بیش از نیمی از افراد مبتلا از طریق رابطه جنسی به این بیماری ابتلاء یافته اند  لذا در این خصوص آموزش استفاده از محافظت های بهداشتی در مواردی که فرد توانایی خودداری از عمل جنسی را ندارد فوقالعاده ایمنی بخش است. در هر صورت با شرایط موجود اگر نمی توان به جوانان گفت خویشتنداری کنید حداقل می توان گفت در صورت ارتباط جنسی مشترک از حالت رابطه جنسی محافظت شده استفاده شود. بلکه افراد سالم جامعه گرفتار بلاهای خانمانسوز نشوند.

انشاءالله